بهانه هــم اگر میــگــیری بهـــانه مــــــرا بگـــــیر…

منــ تمــامــ خواستنــ را وجبــ کردمــ …

هیچـ کســ …

هیچـ کســ به انــدازه منــ عاشقــ تـو و بهــانه هایتــ نیستــ

تو جــــــــــــــــــانمی ؛

چه خوش است .....

وقتی به لبم میرسی...

چون دوستت میدارم

حتی آفتاب هم که بر پوستت بگذرد

من میسوزم !

پاییز از حوالی حوصله‌ات که بگذرد

من زرد می شوم !

و تا کفش های رفتنت ‌جفت می شوند

من غریب میمانم !

اينگونه دوستت میدارم

نه مانند مردمانی که دوست داشتن را

به عادتی که ارث برده‌اند

با طعم غریزه نشخوار می کنند !!

من درست مثل خودم

هنوز و همیشه دوستت دارم